پیمانهای بلند مدت در ترازنامه
نحوه افشای موارد پيمانهاي بلندمدت در ترازنامه
در خصوص حسابداری قراردادهای پیمانکاری دو موضوع کلی وجود دارد:
الف: نحوه شناسایی، تخصیص و ثبت هزینه های ساخت و تکمیل پیمان (هزینه یابی پیمان)
ب: نحوه زمان شناسایی و و محاسبه درامد حاصل از پیمانها و متعاقبا سود و زیان حاصل از پیمانها.
معمولا ساخت پیمانها متفاوت از یکدیگر بوده و لذا می بایست
جهت هزینه یابی هر پیمانهای بلند مدت حساب جداگانهای را اختصاص داد. بر این اساس در هزینه یابی پیمانهای بلند مدت،
اصول هزینه یابی سفارش کار استفاده می شود یعنی حسابداری پیمانها از نظر هزینه یابی جزء حسابداری صنعتی قرار می گیرد.
اما از حیث نحوه و زمان شناسایی و محاسبه درآمد حاصل از پیمانها، حسابداری پیمانها جزو حسابداری مالی قرار می گیرد.
زیرا نحوه و زمان شناسایی درآمد حاصل از پیمانهای بلند مدت ربطی به اصول هزینه یابی پیمانها نداشته
و صرفا از اطلاعات آن در تعیین میزان درآمد حاصل از پیمانها استفاده می شود.
مازاد درآمد شناسايي شده انباشته پيمان بر مبالغ دريافتي و دريافتني بابت پيشرفت كار
تا تاريخ ترازنامه بايد به عنوان مبلغ قابل بازيافت پيمان طبقه بندي گردد و به طور جداگانه تحت سرفصل حسابهاي دريافتني منعكس شود.
پيشدريافت پيمانهای بلند مدت (يعني بخشي از مبالغ دريافتي توسط پيمانكار كه كار مربوط به آن تا تاريخ
ترازنامه انجام نشده است) بايد در سرفصل پيشدريافتها در ترازنامه منظور شود.
مخارج تحمل شده انباشته پس از كسر مبالغ هزينه شناسايي شده انباشته (خالص بهاي تمام شده)
و به كسر زيانهاي قابل پيشبيني، به عنوان مانده پيمانهاي بلندمدت طبقهبندي و به طور جداگانه تحت سرفصل پيمانهاي درجريان پيشرفت در ترازنامه منعكس گردد.
مازاد ذخيره زيانهاي قابل پيشبيني بر مخارج تحملشده انباشته (پس از كسر مبالغ هزينه شناسايي شده انباشته)
بايد به عنوان ذخيره زيانهاي قابل پيشبيني طبقهبندي و تحت سرفصل ذخايـر در ترازنامه منعكس شود.
پیمانهای بلند مدت مبلغ سپردههاي كسر شده قابل استرداد از قبيل سپرده حسن انجام كار و سپرده بيمه بايد تحت سرفصل حسابهاي دريافتني در ترازنامه منعكس شود.
دیدگاهتان را بنویسید